انتظار مهدی آل محمد علیه السلام ، مکتب تلاش و پویایی

انتظار و امید به‌ آینده‌ای‌ بهتر که‌ همواره‌ موجب‌ رشد و پویایی‌ انسان‌ است‌ همواره‌ مورد توصیه‌ و تشویق‌ آیین‌ حیاتبخش‌ اسلام‌ بوده‌ و به‌ همة‌ پیروان‌ خویش‌ و رهروان‌ راه‌ حق‌ و عدالت‌ سفارش‌ می‌کند که‌ بهروزی‌ و سعادت‌ و سربلندی‌ انسان‌ها فقط‌ در سایة‌ حکومت‌ عدالت‌ گستر اسلامی‌ و رهبری‌ نجات‌ بخش‌ بشریت‌ تحقق‌ می‌یابد .

 بنابراین‌ مکتب‌ انتظار فرج‌ و به‌ امید حکومت‌ عدل‌ و داد بودن‌ ،مکتبی‌ انسان‌ ساز و حرکت‌ آفرین‌ در فرا راه‌ بشر می‌باشد و آنان‌ که‌ مکتب‌ انتظار را به‌ عنوان‌ مکتب‌ سکوت‌ و خمودگی‌ و ایستادگی‌ می‌پندارند ،معنای‌ واقعی‌ انتظار فرج‌ را به‌ خوبی‌ نشناخته‌ و به‌ عمق‌ آن‌ پی‌ نبرده‌اند .

           در قرآن‌ کریم‌ آیات‌ متعددی‌ وجود دارد که‌ انسان‌ را به‌ آینده‌ نوید می‌دهد و امیدوار می‌سازد

 برخی‌ از این‌ آیات‌ عبارتند از :

 «هو الذی‌ ارسل‌ رسوله‌ بالهدی‌ و دین‌ الحق‌ لیظهره‌ علی‌ الدین‌ کله‌ و کفی‌ بالله‌ شهیداً »

 «او خدایی‌ است‌ که‌ پیامبرش‌ را با هدایت‌ و دین‌ حق‌ فرستاده‌ است‌ تا آن‌ را بر همه‌ ادیان‌ پیروز گرداندو بر حقیقت‌ این‌ سخن‌ گواهی‌ خدا کافی‌ است‌».

 بدون‌ تردید از اهداف‌ مهم‌ قیام‌ حضرت‌ مهدی‌ (عج‌) ،مبارزه‌ با فساد و گسترش‌ عدل‌ و داد در پهنه‌ زمین‌ است‌. او می‌آید تا منکرات‌ را از صحنه‌ گیتی‌ برطرف‌ سازد.

 او می‌آید تا ظلم‌ و ستم‌ را ریشه‌ کن‌ کند و انقلاب‌ عظیمی‌ برپا نماید. احتمال‌ قیام‌ و انقلاب‌ وی‌ در هر لحظه‌ای‌ ممکن‌ است‌ و قیام‌ او تصادفی‌ نیست‌ ؛ یعنی‌ علمی‌ دارد که‌ مافوق‌ همة‌ علم‌هاست‌ و قدرتی‌ دارد که‌ بالاتر از همه‌ قدرتهاست‌ و پیروان‌ او نیز باید در انقلاب‌ او سهم‌ ارزنده‌ای‌ داشته‌ باشند و خویشتن‌ را با سلاح‌ علم‌ و آگاهی‌ توأم‌ با تقوی‌ و پاکدامنی‌ مجهز سازند .

 منتظران‌ آن‌ حضرت‌ به‌ گونه‌ای‌ رفتار خواهند کرد که‌ لیاقت‌ و شایستگی‌ در رکاب‌ وی‌ بودن‌ و درک‌ کردن‌ محضر آن‌ وجود نازنین‌ را به‌ اثبات‌ برسانند و انتظار در کلیه‌ ابعاد زندگی‌ و حیات‌ آنان‌ نقش‌ سازنده‌ای‌ دارد.

 کسی‌ که‌ منتظر پاکی‌ است‌، معقول‌ نیست‌ خودش‌ آلوده‌ و پلید باشد ؛ منتظر حقیقی‌ ،قلب‌ ،روان‌ و اعمال‌ و کردارش‌ بر اعتقادش‌ گواهی‌ می‌دهد و رهرو راستین‌ او خواهد بود .

 بنابراین‌ نحوه‌ ظهور آن‌ حضرت‌ و هدف‌ و برنامه‌اش‌ معلوم‌ است‌ .

 چنانکه‌ در حدیث‌ بحار آمده‌ است‌:«کسی‌ که‌ در حال‌ انتظار امام‌ عصر (عج‌) از دنیا برود همانند کسی‌ است‌ که‌ با امام‌ قائم‌ (عج‌) در خیمه‌اش‌ همنشین‌ شده‌ است‌. بلکه‌ به‌ مثابه‌ فردی‌ است‌ که‌ در رکاب‌ رسول‌ خدا شمشیر زده‌ است‌.»

 در بعضی‌ از روایات‌ اسلامی‌ ،موضوع‌ انتظار با صبر و مقاومت‌ توأم‌ شده‌ است‌ و نشانگر این‌ است‌ که‌ منتظران‌ فرج‌ امام‌ عصر(عج‌) در دوران‌ غیبت‌ کبری‌ ،بایستی‌ مقاوم‌ و صبور باشند و از  این‌ روایات‌ استفاده‌ می‌شود که‌ انتظار عامل‌ حرکت‌ ،تلاش‌ و مقاومت‌ در مقابل‌ کجی‌ها ،پلشتی‌ها و ظلم‌ها و بی‌عدالتی‌هاست‌.

 منتظر واقعی‌ کسی‌ است‌ که‌ به‌ پیروی‌ از مصلح‌ عدالت‌ گستر جهانی‌ ،با ظلم‌ و ستم‌ مبارزه‌ می‌کند و در انقلاب‌ جهانی‌ او سهمی‌ دارد.

 همان‌ طوری‌ که‌ قبلاً نیز اشاره‌ شد ،انتظار پدیده‌ای‌ است‌ که‌ انسان‌ را به‌ آینده‌ای‌ تابناک‌ امیدوار می‌سازد و منتظر واقعی‌ کسی‌ است‌ که‌ به‌ راه‌ و رسم‌ و ظهور امام‌ عصر (عج‌) ایمان‌ و اعتقاد داشته‌ باشد .

 بنابراین‌ یکی‌ از صفات‌ برجستة‌ منتظر امام‌ این‌ است‌ که‌ به‌ آن‌ حضرت‌ معتقد می‌باشد و پیوسته‌ ظهورش‌ را انتظار می‌کشد. در غیر این‌ صورت‌ انتظار او معنا و مفهومی‌ ندارد.

 انتظار در مقابل‌ محافظه‌ کاری‌ است‌. اصولاً کسی‌ که‌ محافظه‌ کار می‌باشد، خواهان‌ حفظ‌ وضع‌ موجود است‌ و دوست‌ دارد وضعیت‌ موجود هرچه‌ هست‌ محفوظ‌ بماند .

ولی‌ منتظر مصلح‌ جهانی‌ این‌ چنین‌ نیست‌ ،بلکه‌ در حال‌ تلاش‌ و پویایی‌ است‌ تا خود و اجتماع‌ و تمامی‌ جهان‌ را هر چه‌ بیشتر به‌ وضع‌ مطلوب‌ برساند .